Boston Celtics bir yol ayrımında

2022-23 NBA sezonu için antrenman kampının başlamasından kısa bir süre önce, savunan Doğu Konferansı şampiyonu Boston Celtics şaşırtıcı bir tartışmanın içine düştü. Yeni yılda puslu oynayan bir grubu 34-12 defansif bir ezici güce dönüştürdükten sonra 2022 Yılın Koçu ödüllerinin finalisti olan Ime Udoka, birdenbire halkın gözü önünde görünmeyen konular için bir soruşturmanın konusu oldu. Nihai görevden alınmasına neyin yol açtığını hala tam olarak bilmiyoruz ve belki de asla bilemeyeceğiz. Daha sonra olanlar, yine de oluyor.

Otuz dört yaşındaki Joe Mazzulla -başlangıçlarından biri olan Al Horford’dan daha genç- Udoka’nın işine girdi ve asistanlık işinden terfi etti. Rol onun yerine Will Hardy’ye gitmiş olabilir, ancak Utah Jazz tarafından işe alındı. Hardy değiştirilmedi; Mazzulla da değildi. Şubat ayında, Damon Stoudamire Georgia Tech Yellow Jackets ile kendi baş antrenörlük işi için ayrıldığında Celtics’in yardımcı koçluk derinliği daha da sarsıldı. Mazzulla, bu sezon Celtics hücumuyla bazı tarihi şeylerin kilidini açtı ve bu beyin göçünün fark edilmeden gittiği yeterince gösterişli sayı serilerini ateşledi.

Artık durum böyle değil. Celtics, üst üste ikinci sezonda Doğu Konferansı Finalleri’nde yer alıyor, ancak bu kez neredeyse her analistin daha az yetenekli olduğunu düşündüğü bir Miami Heat takımı tarafından eziliyorlar. Boston birdenbire süpürülmenin eşiğindeyken, Jayson Tatum, Jaylen Brown ve Co. etkisiz oyunları nedeniyle pek çok eleştiri alıyor, ancak bu hayal kırıklığının baş karakteri Mazzulla oluyor.

Celtics bu rauntta daha iyi iş çıkarsaydı, Mazzulla yine de bir merak konusu olurdu; ondan alışılmadık bir oranda göze çarpan alıntılar ve özellikler dökülüyor. Yakın tarihli bir röportajda, kişisel yoğunluk seviyelerini yükseltmek için 2010 yapımı aksiyon gerilim filmi “The Town”u Boston’da geçen, sapkın bir Robin Hood ilişkisi izlediğini itiraf etti. Ben Affleck’in yönettiği film, bol bol izlenmesi gereken bir film, klişeleri daha basketbol merkezli 2023 iş draması “Air” gibi söylüyor. Sık sık zevk verir ve kolayca sindirir, ancak aynı zamanda trajediyle de sonuçlanır. Affleck ve kahraman karşıtı haydut sürüsü, aceleyle son bir iş planlar ve bu, çoğu için tutuklanma veya ölümle sonuçlanır.

Filmin sonunda, karakterlerin olay örgüsü veya çizimiyle haklı olarak kazanılmayan ve çoğunlukla sadece melankolik müzik ve buzdolabı mıknatısı şiiri dış ses coda tarafından ima edilen bir şehitlik sancısı var. Mazzulla’nın takımı sezonu biraz cesaretle bitirecek kadar kendini toplamayı başaramazsa, bu tür mesajlar hoşnutsuz Celtics taraftarları ve onların aşırı büyük ulusal medya varlıkları için geçerli olmayacak. Zafer ulaşılmazdır ama haysiyet değildir. Boston’ın Heat için durumu zorlaştırma şansı hâlâ var ve C’lerin yapıp yapmayacağı, takımın gelecek sezona ne kadar benzer görüneceğini belirleyebilir.

Ancak bu noktaya kadar, takım geçen sezonun aynı çıkmaza giren savunma cesaretini her seferinde yaklaşık bir çeyrekten fazla gösteremedi. Kasım ve Aralık’taki puanlama jübilesinden sonra, Celtics çevre saldırılarını istedikleri zaman turbo moda geçirebileceklerine ikna olmuş görünüyorlar – o pek olası olmayan, kısacık dönem, sezon boyunca sadece ortalama olan oyuncuların olağanüstü şut performansları tarafından körüklenmiş olsa da. kariyerleri, arkın ötesinden. Yine de, patlama açısından zengin olan bu tarzın genişletilmiş bir tadına sahip olduklarında, görünüşe göre bulldog moduna tam bir dönüşüm imkansız hale geldi.

Sezon bitmek üzereyken, Celtics için asıl risk yaza ait. Brown uzatmaya hak kazandı ve bu sezon All-NBA notları aldığından, devasa bir çanta dolusu para alması gerekiyor. Onu uzun süre elinde tutmak, Brown-Tatum evliliğine bağlılık anlamına gelir ve takımda kimsenin böyle bir şeyi isteyip istemediğine dair söylentiler dörtnala başlar. Bir yumurta daha yumurtlayıp Miami tarafından tamamen süpürülürlerse, bu fısıltılara inanmak daha kolay olacak. Celtics, artık bu yolda ilerlemek istediklerine dair bize pek fazla ipucu vermiyor.